بانک مرکزی بهمن ماه سال گذشته با راه‌اندازی سامانه‌ی «نیما»، مقدمات سامان بخشیدن به بازار ارز کشور را فراهم کرد. سامانه‌ی نیما در واقع مخفف عبارت «نظام یکپارچه‌ی معاملات ارزی» محسوب می‌شود و با هدف تسهیل تامین ارز و ایجاد فضای امن برای خریداران و فروشندگان ارز راه‌اندازی شده است. سامانه‌ی یادشده برای این طراحی شده تا متقاضیان خرید ارز بتوانند درخواست خود را در یک بستر یکپارچه در اختیار فروشندگان ارز قرار دهند و فروشنده‌ای که تمایل به ارائه‌ی خدمات دارد، بتواند در بستری سالم و رقابتی، پیشنهاد خریدار ارز را پاسخ دهد. سامانه‌ی نیما در واقع بستری آنلاین برای خرید و فروش ارز است.
بازرگانان می‌توانند با مراجعه به سامانه‌ی جامع تجارت، درخواست خود را برای تامین ارز ثبت سفارش‌های غیربانکی ثبت کنند. پس از ثبت سفارش و با توجه به هماهنگی صورت گرفته بین بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران و وزارت صنعت، معدن و تجارت، این درخواست به‌صورت خودکار و برخط به سامانه‌ی نیما انتقال پیدا می‌کند و در نتیجه درخواست خرید ارز بازرگانان توسط صرافی‌ها مشاهده شده و در صرافی‌ها می‌توانند پیشنهاد خود را ارائه کنند.
سامانه نیما در واقع بستری آنلاین برای خرید و فروش ارز است
به‌صورت کلی فرایند تامین ارز مورد نیاز واردکنندگان کالا و متقاضیان ارز به دو روش صورت می‌پذیرد. یکی از روش‌های مورد نظر از طریق بانکی است که طی آن واردکننده ثبت سفارش را انجام می‌دهد و بانک مرکزی از طریق پرتال ارزی، ارز را تامین می‌کند و از طریق روابط بین کارگزاری میان بانک‌های ایران و سایر کشور‌ها، پرداخت‌ها به فروشندگان خارجی صورت می‌پذیرد. شیوه‌ی دیگر تامین ارز نیز غیربانکی است که در آن سیستم بانکی دخالت ندارد و صرافی‌ها به عنوان مهره‌ی اصلی در تبادل پول ایفای نقش می‌کنند. بانک مرکزی روش غیربانکی برای تامین و انتقال ارز را زایید‌ه‌ی تحریم‌های بانکی اعلام کرده است. متقاضیان خرید ارز به طریق غیربانکی می‌توانند با استفاده از سامانه‌ی نیما اقدام به ثبت درخواست کرده و سپس در صورت پیشنهاد از سوی صرافی‌ها برای ارائه‌ی خدمات، گزینه‌های موجود را مشاهده کرده و از بین پیشنهادات ارائه شده، مورد مطلوب را انتخاب کنند.
سامانه‌ی نیما به عنوان حلقه‌ی مفقوده بین سامانه‌ی جامع تجارت و سامانه‌ی پنجره‌ی واحد تجارت فرامرزی ایفای نقش می‌کند. یکی دیگر از مزایای استفاده از سامانه‌ی نیما، دسترسی تجار به طیف گسترده‌ای از صرافی‌های بانکی و تضامنی است و از این رو نیما می‌تواند رقابت سالمی را بین صرافی‌های موجود در این سیستم ایجاد کند. اهمیت سامانه‌ی نیما پس از یکسان‌سازی نرخ ارز توسط دولت از تاریخ ۲۱ فروردین سال جاری بیش از پیش افزایش پیدا کرده است. براساس اطلاعات ارائه شده توسط بانک مرکزی، واردکنندگان و صادرکنندگان کالا به ترتیب برای تامین ارز مورد نیاز برای ورود کالا پس از ثبت سفارش و همچنین فروش ارز حاصل از صادرات کالا باید از سامانه‌ی نیما استفاده کنند.
هرچند سامانه‌ی نیما از تاریخ ۲۸ بهمن ۱۳۹۶ کار خود را به‌صورت آزمایشی آغاز کرده بود، اما این سامانه رسما از تاریخ ۳ اردیبهشت ۹۷ شروع به کار کرد. بانک مرکزی اعلام کرده است که در نظام ارزی جدید و با بهره‌گیری از نظام یکپارچه معاملات ارزی یا همان نیما، هیچ واردات رسمی و قانونی بدون رصد و تایید بانک مرکزی در خصوص جنبه‌های ارزی آن قابل انجام نیست. دکتر سیف، رئیس بانک مرکزی اعلام کرده عدم تعیین تکلیف حساب سرمایه و آزاد بودن ضمنی آن، زمینه‌ساز خروج سرمایه در مقادیر بزرگ شده است. خروج ارزی که در ازای آن هیچ کالا و خدمتی به کشور عرضه نمی‌شود، یک عارضه و مخاطره بزرگ است. همچنین باید به قاچاق گسترده‌ی کالا نیز اشاره کرد که طی آن کالاهای غیرمجاز یا اقلام مجاز بدون پرداخت حقوق تعیین شده گمرکی و ضوابط می وارد کشور می‌شوند.
بنابر اطلاعات ولی‌الله سیف، رئیس بانک مرکزی، سامانه‌ی نیما چهار بازیگر اصلی دارد:
واردکنندگان کالا و خدمات به عنوان متقاضیان ارز
صادرکنندگان کالا و خدمات (شامل دولت به عنوان صادرکننده‌ی نفت) به عنوان عرضه‌کننده‌‌ی ارز واسطه‌گران شامل بانک‌ها و صرافی‌ها که منابع را از سمت عرضه‌کنندگان به متقاضیان هدایت می‌کنند
سیاستگذار که بر اساس پیش‌بینی منابع و مصارف، نرخ، دامنه‌ی آزادی نرخ، اولویت‌ها و سقف مصارف را از طریق سامانه کنترل می‌کند
سامانه‌ی نیما سه ویژگی اصلی دارد؛ این سامانه داده‌ها و اطلاعات کامل و واقعی از عرضه و تقاضای ارز را فراهم می‌کند. همچنین باید به فرایند تامین منابع و تخصیص مصارف ارزی در یک ساختار یکپارچه‌ی شکل یافته اشاره کرد. در نهایت سامانه‌ی نیما علاوه بر پوشش نیازمند‌های کلان مربوط به تجارت، قابلیت پوشش نیازهای خرد مردم نظیر ارزهای مسافرتی، درمانی و دانشجویی را هم دارا است.
منبع: بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران
